Anna, 01-09-2018, Zarzecze/Szczyrk

Mojego męża poznałam mając 18 lat na jego przyjęciu urodzinowym. Przyszłam razem z przyjaciółką, która była na nie zaproszona. Co najśmieszniejsze, nie specjalnie go polubiłam... Po czterech latach odezwał się do mnie na portalu społecznościowym - on pracował za granicą, a ja byłam w kraju. Pisaliśmy do siebie codziennie. W końcu oboje stwierdziliśmy, że na odległość ta znajomość nie ma sensu. Spakowałam się więc i poleciałam do niego. Po trzech latach związku oświadczył mi się w restauracji, w której miała miejsce nasza pierwsza randka. Gdy zamówiliśmy jedzenie, on zebrał się do wyjścia - na moje pytanie dokąd idzie, odparł że po pierścionek, a ja go wyśmiałam:) Przyniósł ze sobą laptopa i włączył filmik, który montował ponad pół roku. Przedstawiał on "wywiady" z naszymi najbliższymi i ich argumenty na pytanie "Dlaczego powinnam zgodzić się wyjść za Piotrka?". Płakałam i śmiałam się jednocześnie oglądając to. Na koniec wyciągnął pierścionek, a ja go przyjęłam. Co ciekawe, samo jedzenie średnio nam smakowało, a po kilku miesiącach restauracja została zamknięta. Mimo to jednak, jest to jeden z najszczęśliwszych dni w naszym życiu i wierzymy, że połączyło nas prawdziwe przeznaczenie.