Fotograf Patrycja Pastuszka / Sesja Plenerowa

Jaki zakres godzin obejmuje nasza usługa?

Standardowy reportaż ślubny obejmuje pracę przez 10-12 godzin, od przygotowań do końca oczepin lub do północy, w przypadku gdy nie ma oczepin.

Jakie elementy zawiera nasza podstawowa oferta?

Podstawowa oferta obejmuje do 10-12 godzin fotografowania w dniu ślubu, minimum 400 zdjęć w galerii elektronicznej i oddanych na pendrivie, 30 wydruków 15x23 cm i pudełko na zdjęcia.
Drugi wariant oferty obejmuje dodatkowo sesję plenerową, a trzeci wariant sesję plenerową i sesję narzeczeńską. Odpowiednio wzrasta wtedy też liczba przekazanych zdjęć.

Kiedy rozpoczęła się nasza przygoda z fotografią?

15 lat temu zaczęłam hobbystycznie fotografować, a poważnie zainteresowałam się tematem podczas studiów artystycznych około 2015 roku. Od trzech lat fotografuję pary i uwieczniam na zdjęciach miłość :)

Co najbardziej lubimy w swojej pracy?

Branża kreatywna, w której jest fotografia, daje mi ogromną satysfakcję, przede wszystkim dzięki współpracy ze wspaniałymi ludźmi, obserwowaniu emocji, możliwości kreacji artystyczne i wspólnemu emocjonalnemu zaangażowaniu w daną historię.

W jaki sposób udostępniamy gotowe zdjęcia?

W pierwszej kolejności gotowe zdjęcia w rozdzielczości do użytku elektronicznego udostępniam w galerii internetowej zabezpieczonej hasłem, a następnie przekazuję pliki w dużej rozdzielczości na pendrivie razem z zestawem wydrukowanych zdjęć. Mam też możliwość stworzenia albumu.

Jaki jest czas oczekiwania na materiały?

Maksymalny czas oczekiwania na galerię elektroniczną to 6 tygodni.

Czy posiadamy uprawnienia do fotografowania w kościele?

Ukończyłam kurs fotografowania w kościele i posiadam odpowiednie uprawnienia.

Co naszym zdaniem oznacza "idealne zdjęcie"?

Idealne zdjęcie to zdjęcie opowiadające historię, zapadające w pamięć i oddziałujące na emocje.

Który etap ślubu i wesela najbardziej lubimy uwieczniać?

Najbardziej wzruszające momenty to dla mnie ekscytujące przygotowania, first look na osobności, moment przysięgi i krótka sesja zdjęciowa w trakcie wesela, jako nieliczna w tym dniu sytuacja, gdy para może pobyć sama ze swoimi emocjami.

Czy zrealizujemy dla Ciebie sesję zagraniczną?

Jasne, w dowolnym miejscu. Jestem zapaloną podróżniczką, więc chętnie pomogę Wam coś zaplanować.

Jakie miejsca Pary Młode najczęściej wybierają na sesje plenerowe?

Przede wszystkim takie, które lubią, w których czują się swobodnie lub które pasują do nich albo stylu ich wesela :) Często jest to las, brzeg rzeki lub jeziora.

Najbardziej nietypowe miejsce, w którym realizowaliśmy usługę.

Sesja plenerowa wśród koni i owiec, para młoda pływająca w stawie :)

Jaki jest styl naszej pracy?

Delikatnie ingerujący w zastaną sytuację, reporterski, z dużym naciskiem na emocje.

Języki obce, którymi się posługujemy.

Swobodnie mówię po angielsku, pracuję nad tym, by mówić też po francusku.

Kto jest dla nas inspiracją i wzorem do naśladowania?

Twórcy filmowi i artyści :) Uwielbiam estetykę Kieślowskiego, Pawlikowskiego, Sorrentino, Almodovara. Zachwycają mnie prace van Gogha, Rembrandta, Rodina.

Czy jesteśmy w stanie spersonalizować usługę na Wasze życzenie?

Jasne, powiedzcie, czego Wam potrzeba, jaki jest Wasz pomysł i razem coś wymyślimy!

Jak radzimy sobie w trudnych warunkach pogodowych?

Nie ma czegoś takiego, jak trudne warunki pogodowe :) Zwykle doradzam sesje wieczorami, gdy światło jest miękkie, ale nie straszne mi wschody słońca, śnieg i deszcz. Jeśli tylko Wam to pasuje, to ja zrobię zdjęcia w każdych warunkach, bo wiem, że może być magicznie. W lecie, gdy jest ciepło, sesja w lekkim deszczu może być super sprawą. Pocałunek w deszczu – pamiętacie ten filmowy kadr? Blake Edwards nie bez powodu umieścił taką scenę w „Śniadaniu u Tiffany’ego” – deszcz jest na maxa klimatyczny. Jeśli czujecie, że pasuje Wam taki przejmujący, odważny klimat, to nie musimy odwoływać sesji z powodu deszczu.

Co zabralibyśmy na bezludną wyspę?

Książkę "Biegnąca z wilkami", aparat i ulubiony kwiat.

Nasze pasje.

Jestem podróżniczką. Można mnie spotkać na lotniskach, gdzie z plecakiem na plecach lecę doświadczać nowe miejsca i kultury. Paradoksalnie, im jestem dalej, tym bardziej odkrywam siebie.

Wędruję często po leśnych ścieżkach, gdzie pilotujemy z mężem drona, by poczuć się jak wolny ptak nad puszczą.
Tańczymy razem tango, więc bywam na lubelskich, a czasami też na warszawskich milongach.

Gdy potrzebuję, zaszywam się w naszym uroczym mieszkaniu, w którego dekorację włożyłam ogrom serca, i medytuję, doglądam swojej domowej puszczy albo przerabiam masę warzyw i owoców na pyszności.